Lekarze nie znają „życia niewartego życia” (lebensunwertes Leben), które Hitler kazał lik­widować. Każde życie ludzkie ma dla lekarza równą cenę i o każde życie walczy. Lekarz nie jest więc partnerem, z którym by można było dyskutować na temat skracania życia ludzi cier­piących i nieuleczalnie chorych, bo jego zdanie jest w tej sprawie pryncypialne i niezmienne. Nie podzielając odmiennych opinii, może się le­karz jednak odnosić do nich i do ich autorów z szacunkiem, jeżeli motywem ich jest współ­czucie dla ludzkiego cierpienia. Człowiek jest jedyną istotą żywą, która wie o tym, że umrze, i potrafi snuć na ten temat rozważania. Całkiem zaś na pewno wiadomo, że tylko człowiek jest zdolny do powzięcia de­cyzji pozbawienia się samemu życia i spełnienia tego czynu.

Magdalena Strzęsińska

Cieszę się, że do mnie trafiłeś. Wpisy, które znajdziesz na moim blogu odnoszą się głównie do tematu techniki, lecz każdy znajdzie tutaj coś dla siebie!